Deborah
Nas
Deborah Nas is deeltijdprofessor strategic design for technology based innovation bij de faculteit Industrieel Ontwerpen (IO) en innovatie-expert. Ze studeerde IO aan de TU Delft.
Fabrikanten beloven ons dat slimme apparaten ons leven in huis nóg comfortabeler en gemakkelijker maken. Mijn verhuizing afgelopen zomer bleek een goede realiteitscheck. De vorige bewoners hebben een ‘slimme’ oven ingebouwd. Na het grondig bestuderen van de handleiding begrijpen die oven en ik elkaar nog steeds niet.
De slimheid van mijn wasmachine laat helaas ook te wensen over. De enige feature die ik écht wil, is een melding als de was klaar is. Maar nee, die is er niet. Er zijn wel talloze andere functies, zoals het automatisch starten van een wasbeurt wanneer ik mijn werk verlaat. Leuk idee, maar als ik thuiskom is de wasmachine nog ruim een uur bezig én de wasmachineproducent weet op ieder moment waar ik me bevind. Niet zo’n fijne gedachte. Mijn slimme tandenborstel blijkt vooral een timer met een obsessie voor borstelverkoop. Waarom pushmeldingen dat ik mijn borstel moet vervangen terwijl de borstelharen nog geen enkel teken van slijtage geven?
Een lichtpuntje: mijn geavanceerde stofzuiger doet wat ‘ie belooft. Hij maakt zichtbaar waar het vuil ligt en past zijn zuigkracht automatisch aan op de hoeveelheid vuil om batterij te besparen. Eindelijk een goed product, dacht ik blij. Mijn schoonmaakster denkt daar echter anders over. Zij zweert bij de oude, traditionele versie. “Die nieuwe is prima voor jou maar ik ben een schoonmaakster, ik heb een échte stofzuiger nodig.” Ik dacht nog even: grappig, technologie-adoptie is mijn werkgebied… welke overtuigingsstrategie zal ik inzetten?
Maar tussen twee online meetings in koos ik de weg van de minste weerstand. Het resultaat is een overvolle gangkast met twee stofzuigers. Slimme apparaten… misschien zijn we er nog niet helemaal klaar voor. Of misschien zijn zij nog niet helemaal klaar voor ons?
© Portret: Marcel Krijger